Co z tą obiektywną rzeczywistością?

MOJA MAPA RZECZYWISTOŚCI

Każdy z nas ma swoją prywatną mapę rzeczywistości. Wychwytujemy z otoczenia te bodźce, które są dla nas atrakcyjne, wpisują się w naszą wizję świata, nasze przekonania.  Nie jesteśmy w stanie zarejestrować wszystkiego, co dzieje się wokół, a dodatkowo te wybrane fragmenty rzeczywistości są przez nas interpretowane zgodnie z dotychczasowym doświadczeniem, wartościami i szeregiem innych czynników. To sprawia, że często uczestnicząc w jakichś wydarzeniach, okazuje się, że pamiętamy je zupełnie inaczej niż nasi współtowarzysze.

 

PRZYKŁAD

Kwietniowa sobota, rozpoczęcie sezonu grillowego- jedno wydarzenie, to samo miejsce, ten sam czas, dwie uczestniczki i dwie relacje:

„Był piękny dzień, na skórze czułam promienie wiosennego słońca, młoda trawa już łaskotała w stopy, świat zaczął w końcu tętnić życiem- wszyscy ludzie wyszli z domów, żeby cieszyć się tą pogodową aurą, zapach kiełbasek na grillu powoli rozchodził się w powietrzu”.

 

„Byłam taka głodna, a to jedzenie robiło się i robiło. W dodatku zero prywatności. Wszyscy sąsiedzi zasiedli w swoich ogrodach i tylko obserwowali co robią inni. A te dzieciaki tak hałasowały. W dodatku było zimno, niby świeciło słońce, ale ten wiatr taki zimny”.

Która z osób opisała rzeczywistość? Obie? Żadna?

Jestem przekonana, że Ty, będąc uczestnikiem tego wydarzenia, opisałbyś go jeszcze inaczej. Może w ogóle nie zwracając uwagi na pogodę, czy jedzenia, a chwaląc przygotowane trunki i narzekając na robactwo, które obudziło się po zimie i teraz tylko czeka na okazję, żeby utopić się w twoim kuflu piwa ;-).

GDY POJAWIA SIĘ SPÓR- UPEWNIJ SIĘ JAK GO WIDZICIE

Bardzo często konflikty wynikają z faktu, że każdy z nas dostrzega inną stronę medalu, zwraca uwagę na inne szczegóły, inaczej interpretuje fakty, zachowania i słowa. Jeśli więc pojawia się spór, warto dopytać naszego rozmówcę o jego punkt widzenia: „A co Ty usłyszałeś, że ja powiedziałam?”, „ Jak Ty to zinterpretowałeś?”, „Co według ciebie mam na myśli mówiąc, że…”, „Co dla Ciebie oznaczało to zachowanie?”, „Opowiedz mi jak Ty widzisz to, co się stało’.

Istotne jest też jasne komunikowanie swoich odczuć używając następującej konstrukcji zdania: ‘Gdy (opis wydarzenia), poczułem się (opis emocji), ponieważ pomyślałem (opis interpretacji zdarzenia).”  

Aby zobrazować jak to jest istotne, przytoczę przykład:

Małżeństwo szykuje się do wyjścia na bankiet w firmie, w której pracuje mąż. Kobieta przez dwa tygodnie zastanawiała się co ubrać na tak ważną okazję. W końcu zdecydowała się założyć czarną, dopasowaną sukienkę za kolano. Zadowolona z efektu pyta mężczyznę: „Jak podoba ci się moja sukienka”, na co mąż, wychylając się zza drzwi łazienki woła: „może być”….

Scenariusz pierwszy:

Kobieta oznajmia, że nigdzie nie Idzie i niech on idzie sobie sam, a na bankiecie na pewno jest dużo  lepiej ubranych koleżanek, które chętnie dotrzymają mu towarzystwa. Mężczyzna dolewa oliwy do ognia pytając „o co znowu ci chodzi?”, kobieta odpowiada „o nic” tonem niepozostawiającym wątpliwości, że jednak chodzi o coś bardzo ważnego i przepis na małżeńską awanturę gotowy.

Scenariusz drugi:

Kobieta uświadamia męża, co się właściwie zadziało: „Całe dwa tygodnie przygotowywałam się do wyjścia, w końcu znalazłam idealną sukienką, od dwóch godzin szykuję się na bóstwo, a Ty mówisz mi, że może być. Zrobiło mi się bardzo przykro i poczułam się nieatrakcyjna, ponieważ pomyślałam, że CI się nie podobam, wyglądam grubo w tej sukience, a na tle twoich koleżanek z pracy wpadam co najwyżej blado i że będziesz się wstydził przedstawić mnie swoim znajomym”.

Otrzymując taki komunikat mężczyzna ma szansę wyjaśnić, że po prostu nie przywiązuje takiej wagi do ubrania, bo dla niego żona jest najcudowniejszą kobietą na świecie i podoba się mu równie mocno niezależnie od tego, co na siebie włoży, a dziś wygląda tak olśniewająco, że nie mógł się skupić na ocenianiu sukienki  ;-).

CO DAJE JASNY KOMUNIKAT

Stosując się do tych zasad otwieramy się na dialog z drugim człowiekiem i ograniczamy prawdopodobieństwo pojawienia się konfliktu spowodowanego różnicami w odbiorze rzeczywistości. Pozwalamy innym poznać nasz punkt widzenia oraz sami staramy się zrozumieć ich poglądy i zachowania. To pomaga budować  zdrowe i satysfakcjonujące relacje.